บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายงานเรื่อง “การศึกษาเอกสารโบราณเรื่อง มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาพน ฉบับวัดชนะสงคราม กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษารายวิชา 330331-164 การเขียนเชิงวิชาการ (Academic Writing) ภาคการศึกษาปลาย ปีการศึกษา 2566 ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร โดยมีวัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อศึกษารูปแบบอักษร จากเอกสารโบราณ ต้นฉบับคัมภีร์ใบลาน รหัสเอกสาร OPKHM-053 เรื่องมหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาพน ฉบับวัดชนะสงคราม โดยมีผลของการศึกษาดังนี้ คัมภีร์ใบลานเรื่องมหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาพน มีเนื้อหาอธิบายการเดินทางของชูชกที่เดินทางตามคำแนะนำของพรานเจตบุตรเพื่อไปพบอจุตฤๅษี เพื่อถามทางไปสู่อาศรมของพระเวสสันดร ชูชกใช้วาจาหลอกล่อให้อจุตฤๅษีตายใจและบอกเส้นทางไปสู่อาศรมพระเวสสันดร ถึงตอนนี้เป็นจุดเด่นของมหาเวสสันดร กัณฑ์มหาพน นี้ เพราะเป็นการบรรยายธรรมชาติที่ชูชกต้องผ่านไป โดยเป็นการพรรณนาถึงพรรณไม้ รวมถึงสัตว์ป่าต่าง ๆ อย่างละเอียดในคัมภีร์ใบลานเรื่องนี้พบพยัญชนะขอมไทยทั้งหมด 61 รูป แบ่งเป็นพยัญชนะตัวเต็ม 37 รูป และพยัญชนะตัวเชิง 24 รูป สระพบทั้งหมด 21 รูป แบ่งเป็นสระลอย 4 รูป และสระจม 17 รูป พบเครื่องหมายต่าง ๆ รวมกันทั้งหมด 10 รูป และพบตัวเลข 1 รูป อักขรวิธีหรือการประกอบรูปศัพท์ของอักษรขอมไทยมีลักษณะเป็นรูปแบบปกติเช่นปัจจุบัน ลักษณะของตัวอักษรและอักขรวิธีนั้นเป็นตัวบ่งชี้ถึงอายุของเอกสารใบลานเล่มนี้ว่าสร้างขึ้นในสมัยอยุธยา นับได้ว่าเอกสารฉบับนี้ทรงคุณค่าต่อการอนุรักษ์ไว้ เอกสารนี้ยังคงมีจุดที่สามารถศึกษาได้มากกว่านี้ ซึ่งคาดหวังว่าจะมีผู้มีสนใจศึกษาทำการศึกษาอย่างเจาะลึกและละเอียดลงไปอีก เพื่อความค้นหาคุณค่าที่ซ่อนอยู่ต่อไป