ส้อมถูกผลิตขึ้นมาในช่วงคริสศตวรรษที่ 11 แต่กว่าจะถูกนำมาใช้งานบนโต๊ะอาหาร ก็ต้องรอจนถึงช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 และกลายเป็นแบบแผนการกินอันมีมารยาทของชาวตะวันตก
ในวัฒนธรรมไทย ไม่ปรากฏชัดการนำส้อมเข้ามาใช้ว่ามีมาแต่เมื่อใด แต่เนื่องจากมีการใช้ช้อนอย่างแพร่หลายในการตักข้าวอยู่แล้ว ส้อมจึงอยู่ในฐานะในอุปกรณ์ที่ช่วยในการรับประทานอาหารอันมีหน้าที่ช่วยเกลี่ยอาหารในจาน ช่วยตัดชิ้นเนื้อ และช่วยจิ้มอาหารเท่านั้น มิได้มีหน้าที่ตักเป็นหลักอย่างที่ชาวตะวันตกใช้แต่อย่างใด ส่วนช้อนกึ่งส้อมนั้นปรากฏให้เห็นอยู่บ้าง แต่เนื่องจากชาวไทยมิได้ทานเนื้อเป็นหลัก และนิยมใช้ช้อนสั้นโลหะซึ่งสามารถตัดเนื้อได้อยู่แล้ว ช้อนกึ่งส้อมจึงไม่ได้รับความนิยมจากชาวไทยอย่างชาติตะวันตก
ส้อมยังมีรูปแบบที่หลากหลาย เพื่อวัตถุประสงค์การใช้งานที่ต่างกัน เช่น ส้อมของหวาน ส้อมเล็ก ส้อมสลัด ส้อมทานข้าว ส้อมจิ้มเนื้อ ส้อมตักเนื้อ ส้อมแล่เนื้อ เป็นต้น และในปัจจุบันยังมีอุปกรณ์ที่เรียกว่า ช้อนกึ่งส้อม (Spork) เป็นการออกแบบที่ใช้ในการรับประทานอาหารที่ใช้เครื่องมือเพียงชิ้นเดียว เพื่อลดความยุ่งยาก ด้านหลังของช้อนกึ่งส้อมออกแบบเป็นรูปทรงคล้ายช้อน สามารถใช้ตักอาหารหรือซุปได้ ตรงปลายจะมีเงี่ยงเล็ก ๆ คล้ายส้อม ใช้ในการจิ้มอาหาร ช่วยให้สะดวกต่อการรับประทานอาหาร ช้อนกึ่งส้อมเป็นที่นิยมในการใช้รับประทานอาหารจานด่วนและใช้ในกองทัพของชาวตะวันตกเป็นอย่างมาก
