คนไทยชาวบ้านสมัยก่อนจะไม่พิถีพิถันเรื่องการแต่งกายมากนัก
เวลาอยู่บ้าน ผู้ชายจะไม่ใส่เสื้อ นุ่งเพียงผ้าขาวม้า โสร่ง หรือกางเกงขาก๊วย
ผู้หญิงใส่เสื้อคอกระเช้า นุ่งโจงกระเบนหรือผ้าถุง
หากต้องออกไปทำงานตามเรือกสวนไร่นาก็จะเป็นเสื้อผ้าเนื้อหยาบ ไม่นุ่มลื่น
แต่หากมีงานบุญหรือมหรสพ ชาวบ้านที่มีฐานะจะใส่เสื้อผ้าอย่างดีเพื่อไปร่วมงานสำคัญ
จึงต้องมีอุปกรณ์สำหรับทำเสื้อผ้าให้เรียบเพื่อความสวยงาม เช่น เตารีด
เตารีดถ่าน สมัยก่อนเรียกว่า “อุดเตา”
ทำด้วยทองเหลือง มีน้ำหนักมากเพื่อช่วยให้ผ้าเกิดความเรียบเมื่อถูกเตารีดกดทับ
ก้นเตารีดเรียบแบน มีฝาปิด และด้ามจับทำจากไม้ เวลารีดผ้า ต้องใช้ถ่านร้อน ๆ ใส่เข้าไปด้านใน
เพื่อให้เหล็กร้อน จะทำให้รีดผ้าได้เรียบ
แต่ถ้าเหล็กร้อนเกินไปจนทำให้รีดเสื้อผ้าได้ติดขัด
ก็จะนำเตารีดไปนาบกับใบตองเพื่อให้รีดเรียบลื่นขึ้น
อ้างอิง
https://www.sac.or.th/databases/traditional-objects/th/equipment-detail.php?ob_id=154
